Ideą projektu było ukształtowanie przestrzeni odmiennej od miejsc pamięci poświęconych ofiarom walk lub ludobójstwa – miejsc, które upamiętniając te wydarzenia, poprzez monumentalizm i surowość form usiłują przywołać tragizm dawnych dni, bądź zaświadczyć bohaterstwu uczestników tych wydarzeń. Postanowiliśmy, wykorzystując stan istniejący, nadać projektowi charakter wyodrębnionej enklawy, pełnej zieleni, odgłosów natury i migotliwego światła. Inspiracjami były idee romantycznego „tajemniczego ogrodu”, starego sadu oraz urok dawnych cmentarzy. Chcieliśmy aby tak, jak i na starych cmentarzach przestrzeń mogła sobie pozwolić na pewien margines zaniedbania. Pragnęliśmy w końcu, aby miejsce to było piękne, niezależnie od pory dnia czy roku i aby ptaki mogły znaleźć schronienie wśród drzew i krzewów zarówno wiosną jak i zimą. Zachowane płyty nagrobne oraz ziemia przeniesiona z nieistniejących cmentarzy stają się według naszego zamysłu strefą ‘sacrum’ gdzie zwiedzający mają możliwość poruszania się w ograniczonym zakresie po zawieszonych nad ziemią drewnianych pomostach.