Charakter architektury projektowanego budynku wynika w głównej mierze z jego lokalizacji. Miejsce z jednej strony wymagało stworzenia budynku nawiązującego do istniejącej niegdyś w tym miejscu drukarni i zecerni, z drugiej zaś narzucało wielokondygnacyjną kubaturę o wysokości zbliżonej do okolicznej zabudowy śródmiejskich kamienic. Poprzez zastosowanie odpowiednich materiałów elewacyjnych bryła obiektu jest wizualnie podzielona na ceglaną jednokondygnacyjną bazę oraz regularną, jasno-tynkowaną część wyższą. Dzięki takiej kompozycji parter obiektu nawiązuje stylistyką bezpośrednio do budynku dawnej drukarni, której niektóre elementy ścian zewnętrznych udało się zachować na elewacji północnej. Wyższe kondygnacje odcinają się od parteru szerokim gzymsem obwodowym. Kompozycja elewacji wszystkich kondygnacji to powtórzenie rytmu układu okien północnej elewacji dawnej drukarni. Świadome decyzje urbanistyczne i architektoniczne pozwoliły na zaprojektowanie nowoczesnego budynku, wpisującego się w zabytkowy kwartał śródmieścia Wrocławia, tworząc przy tym nowoczesny i centrotwórczy obiekt, mieszczący w sobie szeroki wachlarz funkcji usługowych, biurowych i handlowych.